Şu fotoğrafı çektiğim ana dönebilir miyim? Canım şöyle bir güneşin batışını izlemek istiyor... Bazı şeyler gelip geçtikten sonra daha da bir kıymetleniyor.
Kendine inanmak, kendine güvenmek çok kıymetli bunu hiç kaybetmemek gerek hep beslemeli insan hep bir şeyler katmalı eksilenlerin yerini iyi doldurmalı. Başkasına güvenmek ne kadar gülünç geliyor şimdi bir başkasına güvenmek hayatını ona teslim etmek aslında ne büyük bir kötülük değil mi? Bir de merkez konusu var. Hayatınızın merkezine bir başkasını koyduğunuz zaman anlıyorsunuz ki bu da bir yanlış ona da kendinizi koymalısınız. Zaten bundan memnun kalmazlar daha fazlasını da bekler olurlar asla yetinmek nedir bilmezler. Siz ne istiyorsunuz diye bir şey kalmaz O ne istiyora dönüşüyor. hayatınız bir şekilde siz istemeden kayıp gitmeye başlıyor. Düşünüyorum da bir başkasının hayatına ayak uydurdunuz hep eksildiniz istemediğiniz şeylere sustunuz sonuç mutluluk da olmadı ki sonuç hüzünlü oldu huzursuzluk yakanıza yapıştı işte. Dur demek cesaret istiyor tekrar ipleri elinize almak bak bu benim tercihim karışamazsın sınırlarını aşma demeli o cesaret var sende o kişi nereden buluyorsa bu kadar hakimiyeti sende sen daha çok bulmalısın kendindeki hakimiyeti.
Bir keresinde bir söz duymuştum. 'Kadınlar su gibidir girdiği kabın şeklini alır' Allah'ım sen nelere kadirsin! Ne kadar uyduruk bir söz. Kadınların bir şahsiyeti duruşu olamaz illa uyacak bir şeylere. Hep ortayı bulacak. Bulmuyorum.
Evet en çok kendine değer vermek kendine yatırım yapmak gerek. Bu hayat bir kere yaşanıyor. Binbir hata da yapsak hep bir dönüş yolu vardır. Kendine çok iyi bak.
