KÜÇÜK DÜNYA

Merhabalar arkadaşlar,

Raflar da beklettiğim kitaplarımı okuyorum. Okunmayı bekleyen kitap kalmasın. Formasyona giderken almıştım bir hevesle hem iş hem dersler derken bir türlü okuyamamıştım. Birkaç arkadaşıma kitabın ne anlattığını sorduğumda öğretmenlerin anıları demişti. Buradan sesleniyorum siz kitabı okumamışsınız. Çünkü bu bir söyleyişi kitabı hemde iki bilge insanın güzel konulardan oluşturduğu ve her bir konusunu önemli insanlara atıfta bulunduğu mükemmel bir eser. 
Kitabı okuduktan sonra bir geçmişe gidip öğretmenlerimi inceledim. Ne yazık ki! Hepsi öğretmenlik yapmış öğretmen olamamışlar. Üzücüydü. Sonra staj zamanından kalma bir anım geldi aklıma. Ders anlatırken beni izleyen öğretmenin varlığını unutup öğüt vermeye başladım. Çünkü sınıf tamamen kızlardan ibaretti. Bir an masumluklarından kaynaklı anne ve babalarına asilik yapmamalarını istedim. Dersten sonra öğretmen bana öğretmen olmadığımı Ayşe teyze moduna girdiğimi söyledi. Bu da beni çok kırmıştı. İnsanları bu tarz sınıflandırdığını fark edince de gülüp geçtim. Her zaman yaptığım gibi bazen sadece insanlara gülüp geçin. Çünkü değişmeyecektirler sizi anlamak istemeyecekler o yüzden uğraşmayın. Kitabı okuduktan sonra daha geniş çerçeveden bakmaya başladım. Size bir çok güzel bakış açısı kazandırıyor. İyi davranış avcısı olmaya karar verdim mesela neden sürekli insanların kötü davranışlarını arar buluruz ki iyiliklerle de doluyuz sonuçta. Bir insan tamamen kötü olamaz tamamen iyi olamadığı gibi. Bardağın dolu tarafına bakmak daha yararlıymış mesela pozitif bir aydınlanma yaşadım. Bilip unuttuğum şeyleri normal insan ilişkilerim de atladığım güzel davranışları hatırladım. 

Öğretmenliği meslek olarak seçmesenizde herkes hayatında bir konu da öğretmen o yüzden alıp okuyun derim. Ben söyleyişi tarzı seviyorum. Felsefeyi sevdiğim için bu tarzı rahatlıkla ve severek okuyabiliyorum. O yüzden öneririm. (:

İnsan da tıpkı doğa gibidir. Yaratılışı ve tasarımı itibarıyla özü, saflığı ve potansiyeli bozulmadığı ölçüde güzel, yaratıcı ve zararsızdır. ( S24)

Karada yüzülmez, denizde yürünmez,havada oturulmaz. Hakkı Baltacıoğlu (s24)

İçerisinde iyilik yapmaya dair bir istek olmayan birinden iyilik yapmasını beklemek... Ve bunu çok geç anlamak. İyilik dolu biriyseniz. Karşınızdakine üzülmekten başka bir şey gelmiyor elinizden bencillik sarmış her bir tarafını neresinden tutup göstereceksiniz ki. Kış güneşi olmaktan vazgeçmiyorsa kısaca bir ' Peki' diyip geçiyorsunuz. 

Mühim değil mertebe sahibi veya zengin olmanız ama bunlardan dolayı biri size saygı gösteriyor ve özeniyorsa ne komik karşısındakini sadece 'İnsan'olarak sevmek ne güzel bir meziyet. Pek kolay da anlaşılmıyor insanlar.Hep bir soru işareti. Ya yaşa ya da akıla veriyoruz. Kendimizi suçluya suçluya da yaşanmaz ki. Herkesi olduğu gibi kabul etmek. Ama bu da bir yerde olmuyorsa ne yapmalı? artılar eksiler cevap olamıyor bazen.  Yine bir 'Peki'mi demeli.

Kısacası yorulduysak bir durup dinlenmeli soluklanmalı. Düşünceler deryasına dalıp gayretle çıkmalı. ' Peki ' demekten vazgeçmeli.