KÜÇÜK DÜNYA

Uzun zaman oldu. Yorumlamakta zorlanıyorum şuan. Eskiden okuduğum kitapların karakterlerin isimlerini hiç unutmazdım. Kitap her şeyiyle hafızamda kalırdı. 

Şimdi...

Bu kitap öyle kolay yorumlanacak bir kitapta değil. Benim için eşsizdi. 

Mankurtlaşmayı öğrendim. İnsanın kendi kültürüne karşı kendi soyuna karşı yabancılaşması gibi düşünebilirsiniz hissizleşmesi önemsizleşmesi... 

Yedigey baş karakterimizi olduğu gibi hatırlıyorum. Kültürüne geleneklerine bağlı iyi bir insan Yedigey. Arkadaşının vefatı üzerine onlar için kutsal bir yere gömülmesinde ısrar ediyor. Nitekim arkadaşının da vasiyetidir. Arkadaşının oğlu tam bir mankurttur(Okurken bu terimi çok iyi bir şekilde anlayabilirsinz.) Nitekim Yedigey çok inatçı biri olduğu için kimse onu kararından döndüremez. Cenaze yolcuğu sırasında. Arkadaşıyla ilk tanışma yılları ve gençlik yıllarına gideriz... Fakat bir yandan da başka bir dünya yla tanışırız. Bozkır la trenlerle ve tabii ki dönemin baskısıyla da. Ayrıca kitapta çok özel bir şey var. Kitabın içerisinde ayrı bir kitap gibi uzay ve yeni bir dünyayla ilgili okurken o bölümler çok hoşuma gitti.. 

Kitapla ilgili baya bir şey hatırlıyormuşum. Fakat beni en rahatsız eden ve en iyi hatırladığım şey. Yedigey'in eşine karşı vefasızlığıdır. Bu nasıl oluyor derseniz. İstasyona bir gün kaçak gibi bir aile gelir. Nitekim bu aile öğretmendir ve çok bilgili biridir. Dönemin iftiralarından dolayı çok zor durumda kaldıkları için bu ıssız istasyonu yeni yaşam yerleri olarak seçerler. Yedigey içten içe arkadaşım dediği insanın eşini beğenmektedir. Arkadaşının talihsizliğinden yararlanmaya çalışması benim için en mide bulandırıcı kısımdır. Nitekim karşılık bulamamasıyla çok sevindim. Ama yıllar sonra bile bir şekilde bulmaya çalışması.. anlayamıyorum... Anlamakta istemiyorum.

Okumanızı tavsiye ederim... Oldukça değerli bir eser.

Kitapla ve sevgiyle kalın 🌷 

💭"Herkes bir yeri bırakıp kaçabilir, fakat herkes kendini istediği kalıba sokamaz."s355

Reşat Nuri Güntekin lisedeyken Çalıkuşu nu okumuştum şimdi tekrar okumayı düşünüyorum. Çünkü bugün ki kafamla okuduğum bütün kitaplarına ayrı hayran kalıyorum. Kitaplarındaki insan çeşitliliği ve dönem şartlarını gelişmeleri olayları öyle yalın ve tarafsız aktarıyor ki döneme ışınlanıyorsunuz. 

Cumhuriyetin ilk dönemine ışınlandık. küçük bir kasabaya tayini çıkan bir doktorla birlikte ilk önce oradan nasıl kurtulacağımızın planlarını yaptık. yavaş yavaş alıştık İstanbul hasreti de çektik arada ama buraya bizi bağlayan gelişmeler yaşandı. Sonra özlem ağır bastı gelişmeler de yatıştı. Yeni ve bizi üzen şeyler yaşandı.E bıraktığımızı da hayli merak ettik. Yaşımızı dert etmeyip gençlik yılımızda bıraktığımız İstanbul'u aynı kaldı sanıp kendimizinde değişmediğini düşünüp düştük yollara ve öğrendik ne biz aynı kaldık ne de Istanbul. 

Şahaneydi. Cumhuriyetin ilk dönemler de bu kadar baskıcı olduğunu bilmiyordum özellikle anadolu insanı için bu geçiş çok zor olmuş. Çok güzeldi okumanızı kesinlikle tavsiye ederim.

🌱"Aşk da değil de, Kerem ile Aslı masalında olduğu gibi âdeta kurşunla vurulmuşçasına bir vurgunluk..."s232

🌱"Sırf Emin Hulusi'nin kendine has bir çeşnide şakaları olarak hatırımda tuttuğum bu cümlelerde ben, yalnız oğullarıyla ortaklaşa giyilen paltodaki, kızların şapkası yüzünden kiremitsiz kalan damdaki, gömlek ve çoraplarını göstermemek için bayılmaktan vazgeçen insandaki tuhaflıklara gülmüştüm."s308

Şu satırlar beni paramparça etmiştir. Gülünecek ne buldun ki! 

🌱"Hayrül'enis bence kitab-ı nefistir

Ol yâr-ı mihribana aman ihtimam edin."( Hayırlı dost bence çok güzel bir kitaptır O sevgili dosta aman özen gösterin)s380

🌱"Ölüm her yerde çirkindir."s487

Biri maç izlerken bende bilgisayarı açtım. 

Bir yerden başlayalım o zaman 

Arka kapak yazısına hayran kaldım.

Aslında konusu çok basit sahip olduklarının dışındakilerle çok meşgul olmaktan, kendi hayatını yaşayamama durumuna gelmek. Ya öyle olsaydı daha mı güzel olurdu? Paranoyasına hapsolmak gibi. 

📌''Deneyimlediklerimizden ziyade deneyimlemediklerimiz hakkında bilgi sahibi olduğumuzu düşünerek yaşıyoruz''s101

Bu satırları not almışım kitaptan okuyunca tekrardan işte bu dedim. Yazar sürekli bize bunu açıklamaya çalışıyor. İnsan sürekli neden her şeyi deneyimlemiş gibi davranır ki ? 

ve bu emin olma hali nereden geliyor? Nasıl deneyimlemediğin bir şeyin seni aslında mutlu edeceğini sanabilirsin? Ya da aklını neden sürekli kurcalar ki?

Maalesef yazar şu cümlelerle sorularıma cevap da vermiş sayılıyor

'' Yaşayarak öğrendiğimiz şey, deneyimlerin içtenlikle sarıldığımız (kendimize ve başkalarına dair ) inançlarımızı sürekli bizden çekip aldığıdır.'' s133 

her seferinde bir şey yaşarız ve umduğumuzun hep tersi çıkar. Aslında bu günümüz sosyalmedya durumu da olabilir çok beğendiğimiz insanların iç parçalayıcı durumları çıkabiliyor. 

Deneyimlerimizden ders çıkarsak deneyimlemediklerimize kesinlikle gıptayla bakmazdık onunda aslında bir başka yüzü daha olabileceğini aklımıza getirirdik.

📌''İstediğim her şey olamam ama kendim hakkında bilmediğim pek çok şey vardır.''s149

Ben bir çok şeyi yapamam zannediyordum. ama sadece zannediyormuşum geçmişe dönüp kendimle konuşsam güleceğimiz çok şey olurdu. Belki bir 10 yıl sonrada kendi hakkımda bilmediğim bir sürü şey daha ortaya çıkar .

Kitap o kadar güzel konulara değiniyor ki buraya yaz yaz bitmez okumanızı tavsiye ederim. not aldığım bütün alıntıları aşağıya ekliyorum 💗

''Ne istemediğini bilmek ne istediğini bilmek anlamına gelmez.''s99

''Önümüze bakabilmek için neyi ardımızda bıraktığımızı düşünmemiz gerekir.''s101

''İnsanların yaşadıkları deneyimleri anlatırken yaşayamadıkları şeyler hakkında bu denli otoriter,tutkulu ve kendinden emin bir tavırla konuşmaları bana çarpıcı geliyor.''s101

''Yazmak bir terapi çeşididir;  bazen yazmayan,beste veya resim yapmayan insanların,insanlık durumunun özündeki delilik, melankoli, korku ve panikten nasıl kaçabildiklerini aklım almıyor.s109(Greene Kaçış Yolları)

''İnsanın yiyeceğe ve derin bir uykuya olduğu kadar kaçışa da ihtiyacı vardır.''s109(Auden)

''Hayat dediğin ne ki: yürüyen bir gölge, zavallı bir aktör bu sahnede: bir saat boy gösterip,boyun kırıp gidecek!Bir daha asla duyulmayacak sesi. Bir aptalın anlattığı bir masal bu: Kuru gürültüler, deli saçmalarıyla dolu Hiçbir şey ifade etmiyor.''s149(Macbeth Shakespeare)

💥''Ve artık delilik üzerine konuşmak oldukça güç çünkü kapitalist tıp , tanıların farklılaştırılmasına yani ilaç pazarı yaratılmasına dayanıyor ve çünkü akıl hastalıkları denilen dalda tanı koymak-bütünüyle haince olmasa da pek çok sebepten ötürü kelimenin iki anlamıyla da eskisinden katbekat daha sofistike bir halde. Bu dalda on dakikadan fazla görev yapmış herkes modanın ve tanıların ne kadar çabuk değiştiğini bilir. Çocuk psikiyatrisi olarak çalışmaya başladığım dönemde uzun seneler boyunca pek çok çocuğa DEB(dikkat eksikliği bozukluğu) teşhisi konulup o yönde bazen ilaç vasıtasıyla tedavi uygulanmıştı. Fakat bu akım çabuk geçti;anlaşılan şimdiler de herkes bipolar.''s 151

''Ne de olsa ne kadar az konuşulursa mesele o kadar çabuk çözülür. İlaçlarla uyuşturulmak birilerinin sizi her zaman duymaması anlamına gelir; konu delilik olduğunda tiyatro ilaç kültürüne karşı en iyi panzehir olmuştur. Tiyatro her daim psikiyatri karşıtı hareketin başını çekmiştir.''s152

Kucak dolusu sevgiler💕