Reşat Nuri Güntekin hayranı oldum. Okuduğum her eserine aşık oluyorum (:
"Yalnız şu var ki kaybolan haysiyet ve namus bir daha geriye gelmeyecektir."
Maalesef öyle bir kez insanda kaybolmasın göz yumulmasın ardı arkası gelmiyor...
Okurken çok üzüldüğüm ama ne olur bu da olmasın dedirtti. Fakat hiç acınmamış aileye tam bir yok olma yolculuğu...
Ali Rıza bey geç evlenen biri fakat bolca da çocuğu olmuştur.(Her biri ayrı dram) Evlatlarını kendince çok iyi yetiştirdiğine inanıyor. Fakat çevreyi hiçe sayıyor. Öyle katı ahlaki yargıları da var ki! Sanırım bundan dolayı başına gelmeyen daha doğrusu çocuklarıyla sınanmanın bütün her şeyini yaşıyor...
Başlar da çok güçlü bir karakter gibi olsa da sonrasında suskunluğuyla sizi çileden çıkarıyor. Kızı Fikret'in isyanları bile onun dilini açmıyor.
"Fukaralık Ali Rıza Bey için ne güzel bir mektep olmuştu. Her şeyi hakiki rengiyle,hakiki çehresiyle görmeye başladı.Artık kimse bu parasız ihtiyara kendini olduğundan başka türlü göstermek için canını sıkıntıya sokmuyordu. Hatta çocukları bile..."
Ali Rıza bey i beni kitapta çileden çıkartan olayı şudur. Şevket! Ali Rıza beycim sen geç evlenmişsin yani evlilik yükünü geç almışsın fakat oğlun çalışmaya başladığı an Hoppp!!!! bütün yükü oğluna sırtla 'Evin erkeği artık sensin ' oldu!!! bu nasıl bir saçmalık !
Yani Şevket e çok üzüldüm... Her bir çocuk içimi yaktı desem yeridir...
Okumanızı tavsiye ederim.
Kitapla ve sevgiyle kalın...🌷
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder