Buraya yazınca sanki yüklerim hafifliyor.. Buraları kimse okumasın istiyorum üzerinden de çok geçti artık bakan yoktur . Tanıdıklarım okuyunca bir geriliyorum bilmiyorum size oluyor mu? Ve bunu bir dönem istiyordum sayfamı paylaşmayı fakat bazen hayatınız da bazı sayfalar olur size ait ama herkese de söylenmemesi gereken kahve arkadaşınızla samimi bir an paylaştığınız şeyler... Geçen öyle bir an oldu anlatıyordum ( güya söz vermiştim kendime içini açmak yok) her neyse durumla nasıl baş ettiğimi sordu yani sonrasını her şey düzeldi kesinlikle iyi gidiyor ama ben nasıl düzeldiğini ne yaptığımı hiç hatırlamıyordum. Şaştım kaldım birkaç şey geveledim..2 gün sonra da hiç aklımda yokken düşünmezken hatırladım nasıl baş ettiğimi.. ben artık bazı şeylerle baş edemiyorum. Sanki biri aldı götürdü onu baş etmeyi de unuttum . Bilmiyorum bazen uzaktan her şey çok iyi hoş geliyor galiba ama amalar oluyor . Eşim yine 3 aylık göreve gitti ve ben 4 senedir gece deliksiz uyumaya hasretim.
Şuraya kocaman bir Yorgunum yazmaya geldim. Evet anne olmak çok güzel evet çok seviyorum ama bu kolay bir şey değil. Nankör olmayın tamam mı !bazen birçok şeyle baş etmek zorunda kalıyorsun. Birçok şey bir anda oluyor. Birçok şeyi savurup atman gerekiyor. Bazen çok üzülerek bazen hiç pişman olmadan. İlerlemen gerek geçmişe bakınca da geleceğe bakınca da herkes anlayacağını anlar. Mesele bazen nasıl baş ettiğin değildir mesele tek durumdur senin için önemli olan hep durumdu. Özümüz o an ki tepki değil özümüzü o belirleyemez küçük bir ana hapis kalamayız biz o tek bir andan daha kıymetliyiz. Önemli olan tek durumdu ama geçti gitti. O durum geçti. Sen kaldın davranışın da kaldı. Seçimin kaldı. Yolun aktı geriye bakınca da durum kaldı. Sen değiştin zaten. Ama Öz'ün kaldı. .
Özümüzden kopmayalım bazen onun tam aksi yönünde ilerlesek de...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder