Merhabalar, :)
Geçenler de sevmediğim şeyleri düşünmeye başladım.Her geçen gün sevmediğim ve yapmamam gereken şeyleri o kadar iyi görüyorum ki... Her cümlemin sonu şu ''Bunu asla yapmamalıyım!'' Korkum insanları gücendirmek üzmek oldu. Çünkü görüyorum ki bazı dönemler o hassas o kırılgan dönemler olur ya ne dense bir bıçak saplanır, yanlış anlaşılmalar hat safhada olur. ''Herkes ne hali varsa görsün! '' gibi büyük sözler yaralayıcı sözler söyler olmuşsunuz. Karşılık vermeyeceğiniz asla yapmam dediğiniz ne varsa tek tek yapıyorsunuz. Ne deli dönemler hepsi geçecek ama ne kayıplar verilecek, neler kazanılacak bilmiyorsunuz Her adımınız bir belirsizlik her karar bir kaybediş bir kazanış. Sonra diyorum ki insanları silmek yaşananları silmek nasıl kolaymış ben hiç başaramam diyordum ama görüyorum ki bu sadece sizin kararınız değilmiş biri sizi rahatlıkla silip ince ince öyle sızım sızım sözler söyler ki canınızın yanacağını bile bile öyle beylik sözler duyarsınız ki oradan buradan sonra dersiniz ki önemli olan neydi ? Ben kimdim? Neyi sevmezdim ? Beni tanıyamamışlar mı? bir bir hatırlatır olursunuz kendinize...
Demem o ki bazı dönemler hayatınızdan birçok insan çıkabilir birçok insan hayatınıza adım atabilir... Birçok insandan birçok şey duyarsınız kafanız karışır bu zamanların çabucak geçmesi için yalvarır olursunuz... Üzülmeyin bu tek size ait bir suç değil, tek başınıza kendiniz yapmadınız. Aslında büyüdünüz insanları tanır oldunuz Erdemlere sahip oldunuz. Her yaşanan şey size artı bir davranış olarak dönebilir. Canınızı en çok acıtan şey annenize bağırışınız babanıza verdiğiniz o saçma sapan cevaplar olur o yüzden ağzınızdan çıkan her cümleyi düşünün ben bunu yapmazdım dediğiniz şeyleri yapmaya başladığınız da ama gerginim ama zor bir dönemdeyim gibi saçma sapan bahanelere sığınmayın gidip özür dileyin affettirin. Ne zaman ne olacağını asla bilemezsiniz. Hayatınızdaki en kıymetlileri ne üzün nede üzecek insanların eline bırakın sonuna kadar savunacağınız sizi her daim koruyan aileniz olsun... Gerisi ne mi ? Gerisi çok boş gerisi sizi bir kalemde siler size acımaz gerisi sizin üzülmenizi önemsemez ağlamanızdan üzülmenizden keyif bile alanlar olur. Gerçekten sizi seven kişiyi bulduğunuz da onu anlıyorsunuz içeri de derinden hissediyor ve iyice tanımak iyice sizi tanıması için bütün çoğu vaktinizi ona ayırır oluyorsunuz... Bazı dönemler bazı insanları ilk sıraya koymanız gerekir çevreniz ya saygı duyar ya da duymaz. Kendiniz olmaktan vazgeçmeyin ben bu davranışı sevmiyordum nasıl oldu da yaptım dediğiniz de kendinize kendinizi anlatın...
Çoğu zaman kendimi aynı şekilde sorguluyorum. Hani demişsiniz ya, hiçbir şeyi kendi başıniza yapmadınız diye kesinlikle katılıyorum. Her şey bir yana insan bazen dayanamayacak kadar yorgun oluyor. Özellikle ruhsal yorgunluk bedeninize işlemeye basladiysa bakiyorsunuz ki, tükenmeye baslamışsınız. Sonra da gitmesin dediğiniz kim varsa özgür bırakıyorsuz. Tüm bunlara rağmen bize yakışanı yapmaktan vazgecmemek en güzeli...
YanıtlaSilKesinlikle sonradan yine pişman olan biz olabiliyoruz.
SilGüzel yorumunuz için teşekkür ederim :)
En çok da bize değer verenleri, bize en yakın olanları kırıyoruz bilemeden, bilerek. En çok da anne ve babamızı ihmal ediyoruz, onların karşılıksız sevgilerine gevenerekten.
YanıtlaSilGerçekten öyle maalesef hiç düşünmüyoruz ancak zaman geçince anlıyoruz bazı şeylerin değerini :)
SilEvet insan yaşamadan ölmüyormuş asla kelimesini hayatımdan çıkaracağım :)
YanıtlaSilpiki dediğin gibi yapalıım :)
YanıtlaSil:):)
SilHayatımızda bazı insanlar dışında değişken olanlar çok fazla. Sabit olanları kırmamak gerek.
YanıtlaSilEvet bunun farkına varmak lazım :)
SilYaşam düz bir çizgide değil ki, deneyim kazanıyoruz, öğreniyoruz, değişiyoruz. Değiştikçe bir takım insanların hayatımızda var olması gerekmiyor ve gidiyorlar, ya da onlarla vedalaşmamız gerekiyor...
YanıtlaSil