Hayat Bu

Merhabalar,

Bu fotoğraf ilk defa bir kuş göçü gören birinin hayranlığıyla çekildi. Eşime dönüp görüyor musun? Kuşlar göçüyor! Diye bağırıyordum. O kadar güzel bir görüntüydü ki anlatamam fotoğrafta anlatamıyor. Umarım herkes bir gün bu şahane muhteşem olayı görür. Bu fotoğraftan önce de minik bir kalp atışı duyduk o yüzden çok özel benim için...

Uzun zamandır yazmıyorum biraz içime kapandım. Herkesden uzaklaştım. Kimseyle samimiyet kurmak istemiyorum. Hayatımda ilk defa 3 ay önce bir iftiraya uğradım. Samimi olduğum insanlarında böyle bir şeye inanması beni çok kırdı. Her şeye küstüm. Her şeye darıldım. Her şey üstüme geldi. Ve ben çok uzaklara kaçtım. Arkadaşlık, dostluk çok basit şeyler insanların uydurması öyle bir şey yok! Olsaydı kıskançlık içine girmezdi. Olsaydı art niyet olmazdı. Olsaydı dedikodu hevesi olmazdı. Düşünebiliyor musunuz ? Can ciğer oluyorsunuz sonra da gelip bir anlık gaflet deniliyor. Iftira edenlere hiç sözüm yok çok görüştüğüm insanlar bile değillerdi.  Onlara sadece boş hayatlarında anlık insanların hakların da bilip bilmeden konuşmak olsun tek eğlenceleri. Nasıl olsa bir gün bu konuştukları hakkında hesaba çekileceklerini unutuyorlar! 

Bu olaylar sonrası sırasıyla dedemi dayımı ve halalarımı kaybettim... bu hastalığı ciddiye almamakta o kadar ileri gidiliyor ki! Henüz yakınlarını kaybetmeyenler hiçbir şey anlamıyor. Babam hala ciğer tedavisi görüyor yetmezmiş gibi bir de kalbi etkilediğini öğrendik.

Anlayacağınız bu üç ay hiç kolay geçmedi. 

Kıymetini bilip bilmeden yaşadığımız birçok şey bir anda kaybolup gidince geriye sadece bir boşluk bırakıyor. Boşluk daha önceden sizi bağlayan önem verdiğiniz değerleriniz,kibriniz,saygınız, sevginiz bir hiçe dönüşünce baka kalıyorsunuz. Sonra da yeni bir şey oluyor Ölüm aniden size kendini en yakınınız da hissettiriyor. Neyin önemli olduğunu o zaman anlıyorsunuz. Hep doğru kalmaya çalışın...