Küçük Dünya da Bir Ben

 

Merhabalar sevgili dostlar ,

Ben samimiyet insanıyım. Burası benim. Burada yazarken duygularım akıp gidiyor. Kimse okusun istemiyorum. Burası bana ait bir sır yeri gibi. Biriyle sorun yaşadığım da gelip bloğumu kurcaladıklarını fark ettim. Buradan sesleniyorum. Sorun sizinle değil sorun hep benim benle çatışmasından ibaret. Sizlik bir şey yok. 

Bu aralar o kadar çok instagram la uğraştım ki! Takipçi sayısı diye birşeyi dert ettim. Çok da önemliymiş gibi! Bu bir hastalık sanırım. Aslında amacım daha rahat bir şekilde kitaplarla ilgili yazılar paylaşıp not almaktı. Telefondan blog da yazı yazmak yorucu olabiliyordu bazen. Ama inst. Yazılarımda sanki ben değilmişim gibi burasıysa sadece dümdüz bir şekilde açık seçik bir halde hep benden ibaret. 

O yüzden canım bloğum iyi ki varsın yazısı yazmak istedim. Sen hep beni benimle anlaştırdın. Beni bana hep bir şekilde kavuşturdun. Beni benimle barıştırdın. Beni bende bir şekilde hep buldurdun. Sana yazarken hep bizi konuşturdun. Bana bu küçük dünyayı aydınlatmamı sağladın.

 Çok içten bir şekilde teşekkürler...