KÜÇÜK DÜNYA

Çok sevdiğim kitaplar arasına girmiştir. Muallim Naci nin kendi çocukluk anılarına gidiyoruz. Aile kavramı ne kadar değerli ne kadar güzel bir yapı bir nevi bunu da keşfediyoruz. Ben okurken çok hüzünlendim. Bir çocuğun gözünden ailesini tanımak o yıllara sizi götürebilmesi eşsiz bir yetenekmiş Muallim Naci ye hayran kaldım. 

Kitabı alma sebebim ismiydi. Oğlumun adı Attila Ömer 

Attila yı babası koydu Ömer i de ben maalesef ikimizde fazla inatçıyız. Ömer ismini dinimizden dolayı çok seviyorum Adaleti severim kişinin ismini taşıdığına da inanırım... Bu da günün gereksiz bilgisi diyelim 

Tavsiye ederim 

Kitapla ve sevgiyle kalın 🌷

Her neyse bugün bebeklerimi hiç düşünmeden 25 dk yla 80 alıp çıktım. Çünkü bu zaman diliminde ehliyeti almam gerektiğinin yine çok iyi farkına vardım. Hayatımız market ve evden ibaret. 

Ailemin yanına gidemiyorum şuan kış ayındayız. Ve babam rahatsız akciğerlerinden ,hasta olmaması gerekiyor. 

Babamı geçen yaz görene kadar durumun ciddiyetini anlayamıyordum. Bir sürü korkularla baş etmek zorunda kalmak neyse ki doktoru iyi şeyler söylüyor. Yavaş yavaş  durumunu korumasını istiyoruz.  Uzaklık denen şeyi yeni yeni idrak ediyorum böyle zamanlarda kafam da bir ses oluyor susturması imkansız. Birini keşfettim youtube  Türk bir kız Koreli biriyle evlenmiş 4 yıldır gelmiyormuş sanırım Türkiye ye gayet rahat belki de içi yanıyordur. Bu duruma bakıp ona da üzülmeye başladım. Gerçekten bir yerden sonra alışıyorsunuz en sancılı dönem ilk yıl ilk zamanlar sonrası telefon konuşmaları derken yine gidip kalınca alışınca tekrardan ve tekrar evinize gelince yine ilk günler zor oluyor  gittiğiniz de de ilk günler zor oluyor evinizi arıyorsunuz evinizde dönünce de tekrar evinizi arıyorsunuz. 

Biraz dökmem lazım saçılmam lazım salladıkça boşalacak çok şey var gibi ama dökülmesi de kolay değil işte. Çok şey yazmışım gibi ama hiçbir şey işte. 

Özlemeyi dibine kadar yaşıyorum gibi hissediyorum ailemi özlüyorum eşimi çok özlüyorum. Böyle zamanlar da kıymeti fark ediyorsunuz taa ki gelip birkaç hafta geçene kadar sonra tekrar başa sarma garip bir hal .. bir de bir fobiniz oluyor ya ama onu yazmayacağım. Olmasın sadece. 

Bundan sonra ki motto Rahatlamak sadece rahat ve huzurlu ol .her şey olması gerektiği gibi ilerleyecek kabullen. olmuyorsa daha iyi bir zamanda daha iyi bir gün de olur. kötü bir şey olursa da olması gerekiyordur. öğrenmen için anlaman için yaşaman için. 

Uzun zaman oldu. Yorumlamakta zorlanıyorum şuan. Eskiden okuduğum kitapların karakterlerin isimlerini hiç unutmazdım. Kitap her şeyiyle hafızamda kalırdı. 

Şimdi...

Bu kitap öyle kolay yorumlanacak bir kitapta değil. Benim için eşsizdi. 

Mankurtlaşmayı öğrendim. İnsanın kendi kültürüne karşı kendi soyuna karşı yabancılaşması gibi düşünebilirsiniz hissizleşmesi önemsizleşmesi... 

Yedigey baş karakterimizi olduğu gibi hatırlıyorum. Kültürüne geleneklerine bağlı iyi bir insan Yedigey. Arkadaşının vefatı üzerine onlar için kutsal bir yere gömülmesinde ısrar ediyor. Nitekim arkadaşının da vasiyetidir. Arkadaşının oğlu tam bir mankurttur(Okurken bu terimi çok iyi bir şekilde anlayabilirsinz.) Nitekim Yedigey çok inatçı biri olduğu için kimse onu kararından döndüremez. Cenaze yolcuğu sırasında. Arkadaşıyla ilk tanışma yılları ve gençlik yıllarına gideriz... Fakat bir yandan da başka bir dünya yla tanışırız. Bozkır la trenlerle ve tabii ki dönemin baskısıyla da. Ayrıca kitapta çok özel bir şey var. Kitabın içerisinde ayrı bir kitap gibi uzay ve yeni bir dünyayla ilgili okurken o bölümler çok hoşuma gitti.. 

Kitapla ilgili baya bir şey hatırlıyormuşum. Fakat beni en rahatsız eden ve en iyi hatırladığım şey. Yedigey'in eşine karşı vefasızlığıdır. Bu nasıl oluyor derseniz. İstasyona bir gün kaçak gibi bir aile gelir. Nitekim bu aile öğretmendir ve çok bilgili biridir. Dönemin iftiralarından dolayı çok zor durumda kaldıkları için bu ıssız istasyonu yeni yaşam yerleri olarak seçerler. Yedigey içten içe arkadaşım dediği insanın eşini beğenmektedir. Arkadaşının talihsizliğinden yararlanmaya çalışması benim için en mide bulandırıcı kısımdır. Nitekim karşılık bulamamasıyla çok sevindim. Ama yıllar sonra bile bir şekilde bulmaya çalışması.. anlayamıyorum... Anlamakta istemiyorum.

Okumanızı tavsiye ederim... Oldukça değerli bir eser.

Kitapla ve sevgiyle kalın 🌷 

💭"Herkes bir yeri bırakıp kaçabilir, fakat herkes kendini istediği kalıba sokamaz."s355

Reşat Nuri Güntekin lisedeyken Çalıkuşu nu okumuştum şimdi tekrar okumayı düşünüyorum. Çünkü bugün ki kafamla okuduğum bütün kitaplarına ayrı hayran kalıyorum. Kitaplarındaki insan çeşitliliği ve dönem şartlarını gelişmeleri olayları öyle yalın ve tarafsız aktarıyor ki döneme ışınlanıyorsunuz. 

Cumhuriyetin ilk dönemine ışınlandık. küçük bir kasabaya tayini çıkan bir doktorla birlikte ilk önce oradan nasıl kurtulacağımızın planlarını yaptık. yavaş yavaş alıştık İstanbul hasreti de çektik arada ama buraya bizi bağlayan gelişmeler yaşandı. Sonra özlem ağır bastı gelişmeler de yatıştı. Yeni ve bizi üzen şeyler yaşandı.E bıraktığımızı da hayli merak ettik. Yaşımızı dert etmeyip gençlik yılımızda bıraktığımız İstanbul'u aynı kaldı sanıp kendimizinde değişmediğini düşünüp düştük yollara ve öğrendik ne biz aynı kaldık ne de Istanbul. 

Şahaneydi. Cumhuriyetin ilk dönemler de bu kadar baskıcı olduğunu bilmiyordum özellikle anadolu insanı için bu geçiş çok zor olmuş. Çok güzeldi okumanızı kesinlikle tavsiye ederim.

🌱"Aşk da değil de, Kerem ile Aslı masalında olduğu gibi âdeta kurşunla vurulmuşçasına bir vurgunluk..."s232

🌱"Sırf Emin Hulusi'nin kendine has bir çeşnide şakaları olarak hatırımda tuttuğum bu cümlelerde ben, yalnız oğullarıyla ortaklaşa giyilen paltodaki, kızların şapkası yüzünden kiremitsiz kalan damdaki, gömlek ve çoraplarını göstermemek için bayılmaktan vazgeçen insandaki tuhaflıklara gülmüştüm."s308

Şu satırlar beni paramparça etmiştir. Gülünecek ne buldun ki! 

🌱"Hayrül'enis bence kitab-ı nefistir

Ol yâr-ı mihribana aman ihtimam edin."( Hayırlı dost bence çok güzel bir kitaptır O sevgili dosta aman özen gösterin)s380

🌱"Ölüm her yerde çirkindir."s487

Biri maç izlerken bende bilgisayarı açtım. 

Bir yerden başlayalım o zaman 

Arka kapak yazısına hayran kaldım.

Aslında konusu çok basit sahip olduklarının dışındakilerle çok meşgul olmaktan, kendi hayatını yaşayamama durumuna gelmek. Ya öyle olsaydı daha mı güzel olurdu? Paranoyasına hapsolmak gibi. 

📌''Deneyimlediklerimizden ziyade deneyimlemediklerimiz hakkında bilgi sahibi olduğumuzu düşünerek yaşıyoruz''s101

Bu satırları not almışım kitaptan okuyunca tekrardan işte bu dedim. Yazar sürekli bize bunu açıklamaya çalışıyor. İnsan sürekli neden her şeyi deneyimlemiş gibi davranır ki ? 

ve bu emin olma hali nereden geliyor? Nasıl deneyimlemediğin bir şeyin seni aslında mutlu edeceğini sanabilirsin? Ya da aklını neden sürekli kurcalar ki?

Maalesef yazar şu cümlelerle sorularıma cevap da vermiş sayılıyor

'' Yaşayarak öğrendiğimiz şey, deneyimlerin içtenlikle sarıldığımız (kendimize ve başkalarına dair ) inançlarımızı sürekli bizden çekip aldığıdır.'' s133 

her seferinde bir şey yaşarız ve umduğumuzun hep tersi çıkar. Aslında bu günümüz sosyalmedya durumu da olabilir çok beğendiğimiz insanların iç parçalayıcı durumları çıkabiliyor. 

Deneyimlerimizden ders çıkarsak deneyimlemediklerimize kesinlikle gıptayla bakmazdık onunda aslında bir başka yüzü daha olabileceğini aklımıza getirirdik.

📌''İstediğim her şey olamam ama kendim hakkında bilmediğim pek çok şey vardır.''s149

Ben bir çok şeyi yapamam zannediyordum. ama sadece zannediyormuşum geçmişe dönüp kendimle konuşsam güleceğimiz çok şey olurdu. Belki bir 10 yıl sonrada kendi hakkımda bilmediğim bir sürü şey daha ortaya çıkar .

Kitap o kadar güzel konulara değiniyor ki buraya yaz yaz bitmez okumanızı tavsiye ederim. not aldığım bütün alıntıları aşağıya ekliyorum 💗

''Ne istemediğini bilmek ne istediğini bilmek anlamına gelmez.''s99

''Önümüze bakabilmek için neyi ardımızda bıraktığımızı düşünmemiz gerekir.''s101

''İnsanların yaşadıkları deneyimleri anlatırken yaşayamadıkları şeyler hakkında bu denli otoriter,tutkulu ve kendinden emin bir tavırla konuşmaları bana çarpıcı geliyor.''s101

''Yazmak bir terapi çeşididir;  bazen yazmayan,beste veya resim yapmayan insanların,insanlık durumunun özündeki delilik, melankoli, korku ve panikten nasıl kaçabildiklerini aklım almıyor.s109(Greene Kaçış Yolları)

''İnsanın yiyeceğe ve derin bir uykuya olduğu kadar kaçışa da ihtiyacı vardır.''s109(Auden)

''Hayat dediğin ne ki: yürüyen bir gölge, zavallı bir aktör bu sahnede: bir saat boy gösterip,boyun kırıp gidecek!Bir daha asla duyulmayacak sesi. Bir aptalın anlattığı bir masal bu: Kuru gürültüler, deli saçmalarıyla dolu Hiçbir şey ifade etmiyor.''s149(Macbeth Shakespeare)

💥''Ve artık delilik üzerine konuşmak oldukça güç çünkü kapitalist tıp , tanıların farklılaştırılmasına yani ilaç pazarı yaratılmasına dayanıyor ve çünkü akıl hastalıkları denilen dalda tanı koymak-bütünüyle haince olmasa da pek çok sebepten ötürü kelimenin iki anlamıyla da eskisinden katbekat daha sofistike bir halde. Bu dalda on dakikadan fazla görev yapmış herkes modanın ve tanıların ne kadar çabuk değiştiğini bilir. Çocuk psikiyatrisi olarak çalışmaya başladığım dönemde uzun seneler boyunca pek çok çocuğa DEB(dikkat eksikliği bozukluğu) teşhisi konulup o yönde bazen ilaç vasıtasıyla tedavi uygulanmıştı. Fakat bu akım çabuk geçti;anlaşılan şimdiler de herkes bipolar.''s 151

''Ne de olsa ne kadar az konuşulursa mesele o kadar çabuk çözülür. İlaçlarla uyuşturulmak birilerinin sizi her zaman duymaması anlamına gelir; konu delilik olduğunda tiyatro ilaç kültürüne karşı en iyi panzehir olmuştur. Tiyatro her daim psikiyatri karşıtı hareketin başını çekmiştir.''s152

Kucak dolusu sevgiler💕

Annelik ve getirileri diyelim anneyseniz ve çocuğunuz sizden bir şeyler istemeye başlayınca koşarak yapmaya gidiyorunuz... Tabii bu duruma ben kendim de şok geçirdim bir hayli. Ama ben nasıl bunu evrimleştirip kendi isteklerime de uygular duruma geldim!

Bakınız pikniğe giderken her şeyde bir şey unutan ben kahve bile götürüyorum artık siz gerisini düşünün... 

Burayı günlük haline getirmek istiyorum..

İnsan yazmadıkça da paslanıyor önceden kelimeler çok kolay dökülürdü.

Ayrıca insanlarla konuşurken de rahat bir iletişimim oluyormuş.

Ama açılırız tekrar  başlarız. Yazarım her gün başka başka konulardan yine olur gelir kelimelerim..

Ne de olsa benim en sevdiğim yer burası. .. rahatımı bulurum

"Evet, hayatı tanırım. Kuşları, ağaçları, çiçekleri. İnsanları da tanırım. Ama sana şunu söyleyeyim. İnsanı tanımak çok zordur. Hele kendini saklamayı bilenleri."

Anadolu Yakası, Mustafa Kutlu

Kitabı henüz okumadım ama alıntıyla birlikte not almışım . Belki bulursam okurum. 

Dönüp dönüp arkaya geçmişe bakıyoruz okurken bende öyle oldu..

Yazardan okuduğum ikinci kitap ve beni yine derinden etkiledi..

İnsanları etiketlemek daha en başından başlıyor çocukluktan 

🍂"İnanmak istemiyorum, niçin onlar gibi olmayayım, mideme bir taş oturuyor, gözyaşlarım gözümü yakıyor. Artık hiçbir şey önceki gibi değil. Aşağılanma bu. Okulda öğrendim bunu,okulda hissettim aşağılanmayı." S53

Okulda aşağılandıkça yani bu duyguyu öğrendikçe ailesinden uzaklaşıyor ve ailesini kendisi de aşağılamaya başlıyor.

Uzaklaşmasıyla ders tutkusunun pekişip artması ve bunu kurtuluş olarak görmeye başlaması ailesinin bundan bir haber çabaları... İnsan ne kadar iki yüzlü olabiliyor özellikle ailesine karşı..

 Okurken çok kalbim kırıldı yine, toplum nerede durması gerektiğini bilmeyen bir yargı canavarı gibi  bir insan ailesinden ne kadar uzaklaştırabilir açıkça gösteriyor.

Kitapla kalın 🌷

Hoşçakalın ☘️

Buradayım sadece bir taşınma serüveni daha yaşadık...

Lojmanı dört gözle bekliyorduk o yüzden tatlı bir yorgunluk oldu derdim ama taşınmanın asla tatlı bir yorgunluğu olmuyor iki minikle asla olamıyor.. 

Her neyse her şeyin gelip geçtiği gibi bu da geçti şimdi 3 yıl sonra tekrar aynı telaşa düşeceğimi bilip üzülmemem gerek..

Şöyle iki parmakla her şey paketlense dedik sürekli eşimle buradan teknolojiye sesleniyorum bu iki parmak olayı ne zaman olur? Mümkünse 3 yıl sonra 😇

Evim minik istediğim gibi ama bir tık büyük olsaydı daha ne isterdik 🤗 bizden öncekiler evin bütün eksiklerini yapmış bize miss gibi bir ev bırakmışlar çokça dua aldılar ve çok mutlu olduk.. duyduk ki başkaları yaptıkları şeyi satıyormuş nasıl aldılarsa öyle bırakıyorlarmış üzüldük herkesin kendi tercihi ne de olsa... İyilik de öyle tercih meselesi

Yorumlara cevap veremiyorum ve bloglara yorum yazamıyorum anlamadığım bir sorun yaşıyorum bilgisayarı açtığımda bir de oradan deneyeceğim.

Kalın sağlıcakla 

Ve

Kendinize çok iyi bakın 💐

Çok mutluyum ama ben bazı şeyleri unuttum. 

Oğlum iki buçuk yaşında hamileliğim sırasında onunla çok oyun oynayamadım bu görev tamamen babasına ait oldu...

Şimdi benim vaktimi TV alır olmuş. Uyusunlar ve ben bol bol tv izliyim derdinde olmuşum!

Kınadığım şeyleri yapar olmuşum.

Çocuğuma kitap okumak bana eziyet olmuş bana soru sorması sıkıcı gelir olmuş ki daha yeni yeni konuşmayı tam öğrendi.

İşim gücüm evin temizliği ve zayıflama derdim olmuş!

Bugün farkına vardım bir canavara dönüştüğümün.

Çocuğuma çok kötü davranır olmuşum.

Önüne bisküvileri koyup sonra niye yemek yemiyorsun diye kızar olmuşum.

Çoğu şeye alıştırıp sonra da kızar olmuşum.

Neyse ki bu gece hepsinin farkına vardım. .

Ve ben bu saatten sonra bir daha o halime dönmeme kararı aldım.

Eskisi gibi onunla oyun oynamak kahkahasını sevmek keşfettiği şeyleri bende ilk kez keşfeder gibi olmak istiyorum.

Onunla keyifle kitaplar okumak istiyorum.

Onunla bol bol konuşmak yürümek istiyorum.

Bebeklerime iyi bir anne olmak istiyorum.